Het oeuvre van Guy de Maupassant (1850-1893) is lang beschouwd als louter geestig en pikant, maar van weinig literair belang. De laatste jaren echter krijgen zijn novellen en romans over amoureuze, sociale en politieke verwikkelingen in verschillende Franse milieus de literaire aandacht die ze verdienen.

De jongedochter Martin is het derde deel van de prachtige reeks verhalen van de meester van het korte verhaal. Het bevat het werk dat gepubliceerd is in 1882 en 1883, als het Maupassant zo langzamerhand duidelijk wordt wat de lichamelijke gevolgen van zijn geslachtsziekte zullen zijn. De komische noten in de verhalen uit deze periode kunnen niet verhullen dat er in afnemende mate sprake is van vrolijkheid. Het 'happy end' wordt zeldzaam en de eerste symptomen van de dreigende waanzin kondigen zich aan. Tegelijkertijd wordt de jonge schrijver technisch steeds beter en is zijn proza hier en daar geniaal impressionistisch, terwijl de thematiek juist van een soort existentialisme 'avant la lettre' is.