De psychoanalyse heeft tegenwoordig een belangrijke taak te vervullen omdat zij een aspect van het menselijk leven naar voren haalt dat veronachtzaamd wordt. Dit betreft de conflictueuze kant van het bestaan, de meervoudige bepaaldheid van het handelen en de meerzinnigheid van het leven als zodanig, die een grens stellen aan het streven naar transparantie, beheersing en controle.

In dit boek wordt eerst historisch belicht hoe het psychoanalytische gedachtegoed, even zeer als het streven naar transparantie en beheersing, deel uitmaakt van het moderne denken, zodat de psychoanalyse nauw met de moderniteit en de moderne levensvoering is verbonden. Dit gezichtspunt wordt vervolgens in drie gebieden geconcretiseerd: de psychiatrie en psychopathologie, de psychotherapie en de cultuurbeschouwing. Speciale aandacht gaat hierbij uit naar de verhouding tussen verschillende vormen van hermeneutiek en Lacans opvatting van de psychoanalyse. De strekking is dat de psychoanalyse een gedachtegoed biedt dat niet verloren mag gaan.

Het boek is bedoeld voor werkers op het veld van de geestelijke gezondheidszorg, bijvoorbeeld psychotherapeuten, psychoanalytici, psychiaters, psychologen maar ook voor beoefenaars van andere menswetenschappen, filosofen en filosofisch belangstellenden.