In dit boek worden leven en werk van een Nederlandse vrouw in het voormalige Nederlands-Indië beschreven. Jacqueline Cornélie van Andel Rutgers werkte vanaf 1900 als verpleegster in Yogyakarta. Aan de hand van archiefstukken, interviews met Javaanse en Nederlandse vrouwen, onder wie haar dochter, en haar eigen brieven en publicatie wordt een beeld geschetst van een markante Nederlandse vrouw in de koloniale wereld van Midden-Jave en vele Javaanse en Nederlandse vrouwen in haar omgeving. Het gedetailleerde dagboek dat zij gedurende de Tweede Wereldoorlog bijhield, maakte het mogelijk haar ervaringen in de Japanse interneringskampen in dit boek op te nemen.