''Hetgeen dat ik als zwarte mens reeds vergeven heb, mag nooit vergeten worden.''
Jörgen Raymann
cabaretier /
ambassadeur Monument Slavernij Verleden

New Orleans, 1840 Als Jessie op een avond een boodschap moet doen voor zijn moeder, wordt hij door onbekende mannen ontvoerd en aan boord gebracht van een slavenschip. Tijdens de lange bootreis naar Afrika vraagt hij zich bang en verbijsterd af waarom ze juist hem hebben meegenomen. Dat wordt duidelijk als in de Golf van Benin de slaven aanboord worden gebracht. Het blijkt dat Jessie voor hen moet fluitspelen. De slaven moeten op zijn muziek dansen zodat hun spieren niet verslappen tijdens de barre reis en ze hun marktwaarde niet verliezen.
Het leven aan boord is hard; honger en dorst en ziekte treffen de bemanning en ook Jessie wordt niet gespaard, maar het meest wordt hij gekweld door de onmenselijke behandeling van de slaven.

In Amerika bekrond met de Newbery Medal, de Amerikaanse prijs voor het beste jeugdboek.
In Nederland bekroond met een Zilveren Griffel.