"De vlakbijste dichter" is Leo Vroman genoemd. Een paradox, want al voor zijn debuut woonde Vroman in New York. Kees Fens bedoelt kennelijk dat er bij Vroman minder afstand bestaat tussen de gedichten en hemzelf dan bij andere dichters; voor de lezers van gedichten is hij dan ook de dichtsbijzijnde. Door voor het woord "vlakbijste" te kiezen maakt Fens ook nog een toespeling op Vromans beroemde speelse taalgebruik. Een ons van minimale afstand persoonlijk toesprekende dichter, met een speels taalgebruik, en van een algemeen erkende en bekroonde kwaliteit bovendien - dat kan in het Nederlands alleen maar leo Vroman zijn. Vandaar dat het de hoogste tijd werd voor deze bloemlezing, waarin voor geen geld een handzaam deel van een schitterende oeuvre in handen komt van wie voor Vroman het vlakbijst is: de lezer.