In augustus 1996 barstte in België de zaak-Dutroux los. De wereld keek verbaasd toe. Hoe konden meisjes zomaar verdwijnen? En waarom bleven de ouders zolang in de kou staan? Meer dan tien jaar na deze vreselijke gebeurtenissen, kijkt Jean-Denis Lejeune, papa van Julie Lejeune, eindelijk terug op deze verschrikkelijke periode in zijn leven. Na het verlies van zijn dochtertje gingen hij en zijn gezin door de hel. In alle openheid en eenvoud beschrijft hij het drama dat hen is overkomen. Hij vertelt honderduit over zijn jeugd, zijn gezin, zijn werk, zijn passies en zijn vriendschappen. Over de mensen die hij heeft leren bewonderen en liefhebben, en over wie hem hebben ontgoocheld. Zonder terughoudendheid schrijft hij over zijn contacten met de politieke wereld en de media in die jaren, over zijn tijd bij Child Focus, de organisatie voor het opsporen van verdwenen kinderen, en over zijn werk op het kabinet van de Waalse kinderrechtencommissaris. En over de manier waarop hij vandaag hard werkt om de kinderen hier en in Afrika een toekomst te schenken waarin het beter leven zal zijn...