In de nacht van 22 op 23 augustus 1995 verdween An Marchal samen met haar vriendin Eefje. Het leven van Paul Marchal en zijn gezin zou er totaal door veranderen. Van bij het begin hield vader Marchal een dagboek bij waarin hij de opmerkelijkste zaken opschreef die hij in zijn zoektocht naar An en Eefje beleefde. 'Zo kon ik mijn gevoelens kwijt, door ze op te schrijven en ze te herlezen. Ik leerde op die manier ook het belangrijke van het minder belangrijke onderscheiden. Bovendien wilde ik An laten weten, als we haar eenmaal teruggevonden hadden, met welke gedrevenheid we gezocht hadden. Daardoor zou An beseffen hoeveel we van haar houden. Het zou haar misschien helpen er weer bovenop te komen. Maar An is niet meer. An en Eefje werden vermoord. Hoe moet het nu verder? Vrij ongewoon misschien, maar Paul Marchal wil zijn verdriet niet passief maar actief verwerken. De dood is nooit zinvol, tenzij je hem zinvol maakt. Daarom is vader Marchal begonnen met de vzw An en was hij één van de drijvende krachten achter de Witte Mars. 'De Witte Mars betekent voor mij niet het einde, maar het begin.'

PAUL MARCHAL [1953] is onderwijzer in het buitengewoon lager onderwijs. Hij is gehuwd met Bett Kolb en heeft - na de dood van zijn oudste dochter An nog drie kinderen.: Karen, Kris en Gert.