Vervolgens vindt de lezer drie vergelijkende studies over de bron ("Q") van de evangeliën en de uitspraken van Jezus, de christologische titels van onder andere Mensenzoon en Gods Zoon, vanuit historische, theologische en filologische grondslagen in de Hebreeuwse, Griekse, Latijnse, Koptische en Syrische talen in overeenstemming met het meest recente onderzoek naar de historische Jezus, en aan het eind een ongepubliceerde vertaling en synthese van een illustratief artikel over de derde zoektocht naar de historische Jezus die studies en onderzoek vernieuwt.

Voor de Joodse geschriften zijn de Hebreeuwse en Aramese teksten genomen, voor het Nieuwe Testament de Griekse, Latijnse, Syrische, Koptische en apocriefe versies, en voor de Koran de Arabische tekst, telkens om de begrippen in hun meest oorspronkelijke taal, cultuur en theologie weer te geven. Op hun beurt zijn klassieke en moderne commentatoren en de belangrijkste bijbelvertalingen onderzocht om de meningen, stellingen en commentaren waarnaar wordt verwezen te bevestigen.

De thematische, methodologische en wetenschappelijke diversiteit van deze studies heeft een tweeledig doel; ten eerste, het vergroten van de perspectieven op dergelijke onderwerpen vanuit de menswetenschappen zoals theologie, geschiedenis, filosofie, fenomenologie, filologie, hermeneutiek, ethiek, politiek, tekstkritiek en vergelijkende studies; Ten tweede, een vergelijking te maken tussen deze wetenschappen om hun tekortkomingen en voordelen te onderkennen in het geval van de studie van religies en de interreligieuze dialoog; zo zal de lezer joodse, christelijke en islamitische denkers uit de oudheid, de middeleeuwen en de moderne tijd verweven vinden in de studies in deze verzameling.

Voor elke studie is er een manier om de teksten van de Heilige Schrift aan te halen: bij sommige gelegenheden wordt alleen de Spaanse tekst aangehaald om het lezen te vergemakkelijken en in gevallen waarin het niet nodig is de oorspronkelijke talen te raadplegen om de tekst te begrijpen; bij andere gelegenheden worden de beschikbare versies en vertalingen aangehaald, zoals in het geval van filologische of taalkundige analyses van een bijbelvers of een koranvers, hetzij in de tekst zelf, hetzij in een voetnoot, wanneer een dergelijke aanhaling secundair is.