: Een historische benadering // Vanaf het vroege christendom is de opwekking van Jezus een centraal thema in het christelijk geloof. In deze studie worden de gebeurtenissen na de dood van Jezus historisch, kritisch en vergelijkend in de grondtekst bekeken: zijn dood, begrafenis, opstanding en de verschijningen. De schrijver neemt als bronnen de vier evangeliën, de Handelingen van de Apostelen en de brieven van Paulus. Als historicus en exegeet volgt hij de wetenschappelijke methode van eerst een aanvaardbare tekst, met uitleg, commentaar en achtergrond, dan een bewerking van de gegevens tot conclusies, die daarna bekeken worden op hun historisch gehalte. Het blijkt dat de schrijvers geen objectieve wetenschappers maar meer gelovige Jezus-leerlingen zijn, die diep geraakt waren door het dramatische verloop van Jezus' dood en opwekking. Omdat de historische bronnen ontbreken, blijft de exegeet op vele vragen het antwoord schuldig. Bovendien valt de nadruk op de historische Jezus, niet op de opgestane Christus. Een boeiende kritische studie, die verdere discussie en onderzoek noodzakelijk maakt. Voor meer ontwikkelde en/of wetenschappelijk onderlegde gelovigen.