Wanneer je eigen moeder, die jarenlang voor jou gezorgd heeft, Alzheimer krijgt en de rollen worden omgedraaid, doet dit heel veel met je. Als dochter, die zelf een zorgachtergrond heeft, probeer je het leven van je moeder dan zo comfortabel mogelijk te maken. Er is veel contact met het verpleeghuis en je komt er regelmatig op bezoek. Je ziet en hoort van alles. Alleen deze keer zijn het niet jouw cliënten waar het over gaat, maar is het je eigen bloedverwant waar deze verplegers het over hebben. Om je broer en zussen op de hoogte te houden, stuur je hen met regelmaat kleine stukjes over het wel en wee van jullie moeder. Zo ontstaat het dagboek waarin je, door de ogen van de dochter, de weg naar het einde van haar moeder ziet.