Op een koude dag in februari brengt een ambulance met gillende sirenes de 10-jarige Daan en zijn moeder naar een andere wereld. De wereld van kinderkanker. De volgende dag vertelt de kinderarts in het Wilhelmina Kinderziekenhuis dat hun bijzondere zoon met Downsyndroom leukemie heeft .
''Mam, wanneer ben ik nou weer dat jongetje?'', Daan wijst naar de foto en maakt met zijn hand bewegingen boven zijn hoofd, de plek waar vroeger zijn haar zat. Daan klaagt nooit dat hij ziek is. Maar aan alles merk ik dat hij verlangt naar dat jongetje van vorig jaar. Dat jongetje met mooie blonde haren. Elke dag kijkt hij wel een paar keer in de spiegel. Bij het zien van zijn kale koppie, denkt hij dat hij een ander jongetje geworden is. Daan is niet alleen ziek, hij is ook zijn eigen ik kwijt. Hoe vertel ik mijn zoon dat hij geen ander jongetje geworden is ...?
In Huil maar niet, mama ... Alleen mijn bloed is ziek vertelt Berti ne van de Poll over de drie jaar durende strijd tegen kinderkanker. De strijd van haar zoon Daan, maar ook de strijd van Berti ne, vader Erik, zusje Isa en broertje Thijn. Een boek voor lotgenoten, maar ook voor iedereen die wil leren dat 'gewoon', eigenlijk heel bijzonder is.