Heb jij ook zo’n grote broer waar je tegen opkijkt, maar die je toch ook vaak een sukkel vindt omdat hij niets snapt? Of heb jij een klein broertje dat je meestal erg lastig vindt, maar soms ook heel lief? Michiel is tien jaar en zijn broertje Thijs is zes, een wereld van verschil. Dat blijkt wel uit wat de twee broers samen meemaken. Thijs is ontzettend blij als Michiel hem staand leert plassen. Toch wel handig dan zo’n broer. Net als op die dag dat hij door Michiel gered wordt van die lastige grote jongens. Of die keer dat ze een mier met vleugels vinden. Een supermier. Ze stoppen ze hem in een potje met een suikerberg. Maar dat loopt niet zo goed af, ook al doen ze het samen.

Recensie(s)

Zeer plezierig boek

Toen ik de inhoud van ‘Praatjes voor twee’ las, deed dit aan mijn eigen kinderen denken. Mijn twee kinderen zijn even oud als de kinderen uit het verhaal. De jongens, Michiel en Thuis, zijn 10 en 6 jaar. Zoals bij vele kinderen zijn er ups en downs tussen hen. Toch kunnen ze elkaar niet missen. In kleine hoofdstukjes vertelt de auteur de grappige en spannende avonturen van Thijs en Michiel. ‘Praatjes voor twee’ is een zeer plezierig boek met een verhaal dat zeer vlot leest.

Recensie Vrijzinnige Lezer 03-1997 door Linda van Ael.

Heel natuurlijk beschreven

Twee broertjes, 6 en 10 jaar, trekken samen op. Ze praten veel met elkaar en dat wordt op een heel natuurlijke manier beschreven. Beide jongens hebben een manier van reageren, een invalshoek die hun leeftijd eigen is. Vooral de jongste, Thijs, stelt 'levens'-vragen aan zijn 'grote' broer Michiel, die zowaar niet eens overal het antwoord op weet. Michiel voelt zich soms al heel groot, vereert Axl Rose van Guns 'n Roses, maar vindt een knuffelbeest in bed ook heel fijn. Vooral de soepele wendingen van serieuze onderwerpen over bijvoorbeeld leven en dood naar hoogst triviale opmerkingen zijn kenmerkend voor gesprekken tussen kinderen. Een eigentijds en niet oppervlakkig verhaal. Populaire uitdrukkingen als 'zo hé' en 'krijg nou wat' sluiten aan bij het taalgebruik van nu, maar zijn misschien snel verouderd. De ouders blijven in het verhaal grotendeels achter de schermen, waardoor de relatie van de broers nog beter uit de verf komt. Want daar draait het om. Met 'slordige' zwart-grijs-witte tekeningen, die zwier aan het verhaal geven.

Recensie NBD/Biblion door Els de Jong-van Gurp.