Kant ontrolt in zijn fameuze artikel De idee van een algemene geschiedenis in kosmopolitisch perspectief (1784) een leidraad aan de hand waarvan de idee van wereldvrede in de 'verre verte' kan worden verwerkelijkt. Lévi-Strauss heeft onder de titel Kosmopolitisme en schizofrenie (opgenomen in De blik van veraf, 1983) een tegendraadse verhandeling geschreven, waarin hij zijn licht werpt op het zogenoemde 'wilde denken' van de Zuid-Amerikaanse indianen. In zijn deconstructie avant la lettre schetst Lé-Strauss niet alleen de contouren van een andere 'verre verte;, hij rafelt ook de westerse ratio en het eurocentrische kosmopolitisme uiteen, om uiteindelijk in zijn meesterwerk Mythologiques zijn visie op een andere kosmopolitiek te herweven. De vraag is hoe Derrida, bijvoorbeeld in Le droit à la philosophie du point de vue cosmopolitique (UNESCO, 1997) maar ook reeds in L'écriture et la différence (1967) en Donner le temps (1991), de gevestigde normen, die verband houden met de kosmopolitische idées reçues van Kant en Lévi-Strauss, deconstrueert.