Dit fascinerende boek geldt als het meest gezaghebbende werk over het China van na de Culturele Revolutie (1966- 1976). Terwijl de Maoïstische ascese en het puritanisme in het Westen grote aantrekkingskracht uitoefenden op vele intellectuelen, vond in het hermetisch afgesloten China het onoverzienbare drama plaats, dat miljoenen mensen het leven kostte.
Na de dood van Mao (1976), een tijd van relatieve ‘dooi’ en normalisatie, zijn veel getuigenissen bekend geworden over de verschrikkingen van deze politieke campagne, in de recente geschiedenis alleen vergelijkbaar met de Holocaust en de Goelag-archipel.
Voor die bekendheid in het Westen zorgde onder meer Fox Butterfield van de New York Times, de eerste Amerikaanse correspondent in Peking.
Met grote levendigheid beschrijft Fox Butterfield het leven van de ‘gewone’ Chinezen, het partijkader en de leidende kringen. Steeds maakte hij gebruik van zijn eigen interviews en waarneming.
Hiermee geeft hij het meest omvattende getrouwe beeld van het China na de Culturele Revolutie, een tijdperk van veranderingen waarin de bodem is gelegd voor de ontwikkelingen in het huidige en toekomstige China.