Jan Sluijters was een van de vernieuwers van de Nederlandse schilderkunst aan het begin van de twintigste eeuw. In dit boek brengen vijf specialisten op chronologische wijze zijn oeuvre in beeld, waarbij de auteurs met nieuwe bevindingen komen uit hun recente onderzoek. Met zijn vroegste academische werk wint Sluijters in 1904 de Prix de Rome. Onder invloed van de indrukken die hij vervolgens in Parijs opdoet, ontwikkelt Sluijters zich tot een van de toonaan gevende modernistische kunstenaars in Nederland. Zijn avantgardistische stijl verandert later in een expressief en kleurrijk realisme. In zijn late stijl blijft Sluijters eigentijds, terwijl hij de avantgarde en het experiment achter zich laat. De selectie van bijna tachtig belangrijke werken bestaat uit vroeg academisch werk, portretten, kleine luministische landschappen, stillevens, stadsgezichten, naakten en interieurs. Voor het eerst komt ook zijn atelierpraktijk aan bod.