Jan Sluijters was een van dé vernieuwers van de Nederlandse schilderkunst aan het begin van de twintigste eeuw. In dit boek brengen vijf specialisten op chronologische wijze zijn oeuvre in beeld, waarbij de auteurs nieuw verworven inzichten presenteren uit hun recente onderzoek.
Met zijn vroegste academische werk wint Sluijters in 1904 de Prix de Rome. Onder invloed van de indrukken die hij vervolgens in Parijs opdoet, ontwikkelt Sluijters zich tot een van de toon-aangevende modernistische kunstenaars in Nederland. Zijn avant-gardistische stijl verandert later in een expressief en kleurrijk realisme. In zijn late stijl blijft Sluijters eigentijds, terwijl hij de avant-garde en het experiment achter zich laat.
De selectie van bijna tachtig van zijn allerbeste werken bestaat uit vroeg academisch werk, zinderende doeken uit Parijs, portretten, naakten, luministische landschappen, stillevens, stadsgezichten en interieurs. Voor het eerst komt ook zijn atelierpraktijk aan bod.
Jan Sluijters 1881-1957 schetst een fraai en compleet beeld van het oeuvre en de inspiratiebronnen van de meester van het Hollands modernisme.