Rond het midden van de dertiende eeuw voltooide Bartholomaeus Anglicus zijn De proprietatibus rerum, een encyclopedie waarin de hele schepping de revue passeert. Deze encyclopedie was zeer in trek. Niet alleen zijn er veel handschriften en vroege drukken van bewaard gebleven, maar er verschenen ook vele vertalingen. In 1485 bracht de Haarlemse drukker Jacob Bellaert een Middelnederlandse vertaling op de markt onder de titel Van den proprieteyten der dinghen. In Geleerde kennis in de volkstaal schetst Saskia Bogaart de cultuurhistorische context van deze encyclopedie. Daarnaast beschrijft zij hoe de vertaler te werk is gegaan en vergelijkt zijn aanpak met die van Jacob van Maerlant in Der naturen bloeme en John Trevisa in On the properties of things. Deze praktijkgevallen bieden een goed inzicht in de wijze waarop in de Middeleeuwen oorspronkelijk Latijnse kennis in de volkstaal werd omgezet en weergegeven.