In Nederland worden jaarlijks duizenden vrouwen en meisjes het slachtoffer van verkrachting en aanranding. Slechts een klein aantal van hen doet hiervan aangifte bij de politie.
Dat zou niet zo moeten zijn, want verkrachting is een misdrijf waarop gereageerd moet worden. En zolang er geen betere alternatieven zijn ontwikkeld is het strafrecht, ondanks al zijn feilen, het enige middel om mannen duidelijk te maken dat verkrachting niet kán en dat vrouwen het niet némen.
Jeanne Doomen geeft in dit boekje antwoord op de vragen die slachtoffers van verkrachting en hun omgeving bezighouden als zij overwegen de justitie in te schakelen.
In de meeste publicaties over de rechten van het individu in het strafproces wordt uitgegaan van de positie van de verdachte. Dit boekje daarentegen stelt het slachtoffer centraal.
Jeanne Doomen verrichtte in het kader van haar studie een criminologisch onderzoek naar verkrachting. Zij heeft bovendien vele publicaties over het onderwerp op haar naam staan.