De zon gaat onder in New Jersey. Aan de East Side in Manhattan, achter de wolkenkrabbers, is het al een hele tijd donker voor de zon zijn hangar in Newark bereikt. De schaduwen zijn over Central Park gegleden.
In een mozaïek waarin de stad zelf aan het woord komt bij monde van de meest diverse bewoners, maakt de lezer kennis met New Yorks échte buurten. Het verhaal is geschreven als een eigenzinnige detective, maar het is ook een ode aan New York, even cynisch, humoristisch én groots als de stad zelf.

Herman Portocarero (1952) combineert beroepsactiviteiten in de internationale betrekkingen met het schrijven van boeken waarin hij zijn persoonlijke ervaringen verwerkt.