De laatste jaren is er in Nederland veel, meestal negatieve, aandacht voor de islam. Aan werkelijke kennis ontbreekt het vaak. Dat er soennieten en sjiieten bestaan is doorgaans nog wel bekend. Maar hoeveel mensen weten dat er in Nederland tussen de 80.000 en 100.000 alevieten van Turkse afkomst zijn? Dat alevieten in Nederland relatief onbekend zijn, is niet vreemd. Alevieten bidden niet in een moskee. Voor hen is geloof een privézaak, die je beleeft met vrienden en dorpsgenoten. Het alevitisme is een humanistische filosofie, waarbij de mens en humane waarden als gelijkwaardigheid tussen man en vrouw centraal staan. Al vijftig jaar zijn er Turkse alevieten in Nederland; ze hebben inmiddels een plaats in de samenleving verworven en vervullen belangrijke functies op de arbeidsmarkt. Als gevolg van de toenemende negatieve berichtgeving krijgen de alevieten steeds meer de behoefte naar buiten te treden om te vertellen wie zij zijn en welke waarde zij hechten aan hun geloof. Aanleiding voor de landelijke overkoepeling van alevitische verenigingen HAK-DER om een onderzoek op te zetten. alevieten van de eerste en tweede generatie komen in 'Mijn Mekka is de mens' aan het woord over hun achtergronden, cultuur en oriëntatie op de Nederlandse samenleving.