In De Beet van de Adder. Over utopie, collectieve prospectie en universele hervorming staat benevens belangrijke aspecten van de vrijzinnige schaduwtradities ook de problematische subjectiviteit centraal: in de middeleeuwse filosofie, de grote ketterse bewegingen, later tijdens de Renaissance, de moderne filosofie en bij de latere utopisten en universele hervormers. De laatste jaren heeft de problematisering van het subject bezit genomen van vrijwel alle uithoeken van het filosofisch landschap. Het is wellicht nog te vroeg om de betekenis en draagwijdte van dit gebeuren, dat voornamelijk bepaald is door het denken van Nietzsche, Freud en Heidegger, in te schatten. Niet altijd is duidelijk waartegen de kritiek zich richt, waarnaar termen als subject en subjectiviteit precies verwijzen. Dit boek wil ook een bijdrage leveren tot het hedendaagse debat over subject en subjectiviteit. Gepoogd wordt de betekenis en de functie van deze begrippen, bij toonaangevende vertegenwoordigers van de Renaissance, het rationalisme en Duitse Idealisme te verduidelijken.