Hoe zit het met de moraal in onze organisaties? De schreeuwerige belangstelling voor het onderwerp doet vermoeden dat managers, bedrijfswetenschappers en filosofen aan deze vraag groot gewicht toekennen. René ten Bos heeft daar zijn bedenkingen bij.
Ten Bos gaat kritisch in op de ‘rationele’ vooronderstellingen van zowel de bedrijfsethiek als van de meer specifieke professionele ethiek van managers, accountants en tal van andere beroepsgroepen. Hij betoogt dat deze vooronderstellingen de meer onbeheersbare dimensies van moraliteit verduisteren. Daarbij komen vragen aan de orde als: waarom is er in de ethiek in en rondom onze organisaties geen ruimte voor melancholie en ongeluk? Waarom lukt het deze ethiek niet geloofwaardige normen en waarden te formuleren? Waarom lukt het haar niet om mensen aan zich te binden? Ten Bos zet vraagtekens bij deze ethische taal, die niet alleen onze organisaties maar ook de maatschappij als zodanig in haar greep houdt. Hij stelt dat dit niet bijdraagt aan een nieuw ‘ethos’, maar ons er verder van vervreemdt. Daarom bepleit hij een verstilde en waardevrije moraliteit.