Na de eerste wereldoorlog kwamen duizenden arme joden uit Oost- en Centraal-Europa naar België. Ze vluchtten voor het antisemitisme en de ellende, en zochten in Antwerpen en Brussel werk en welvaart. Ze importeerden hier hun eigen leefwereld. Er waren nationalisten bij, die voor een joodse staat in Palestina ijverden, maar ook opvallend veel revolutionairen. De Oktoberrevolutie van 1917 had op hen indruk gemaakt. Ze geloofden in de gelijkheid van alle mensen als oplossing voor het joodse probleem. Over die joden gaar Kinderen van het getto. Het boek volgt de joodse communististische migranten van bij hun immigratie sinds de jaren twintig: de verenigingen die ze stichten, hun relatie tot de Belgische communisten, hun actie onder joodse kleermakers en diamantarbeiders, hun aanhang bij joodse studenten aan onze universiteiten. Rudi Van Doorslaer praatte met leiders en militanten en schreef een soort mentaliteitsgeschiedenis. Uit de levensverhalen van deze joden blijkt dat de oude wereld v