Toen de Nazi's in 1943 besloten het getto van Warschau te liquideren, kwamen vijfhonderd jonge Joodse strijders in opstand. Zij vestigden hun hoofdkwartier in Mila 18 en als minderheid, vrijwel zonder wapens, zonder militaire ervaring, slaagden zij erin bijna een maandlang weerstand te bieden. Toen de SS uiteindelijk het verwoeste getto weer in handen had, wisten veel overlevenden Joden de puinhopen te ontvluchten via het rioolstelsel. De negentienjarige strijder Simha Rotem was daarbij hun gids. Als hoofdkoerier van de Joodse Gevechtsorganisatie (ZOB), die de opstand had voorbereid en uitgevoerd, zorgde Rotem gedurende de rest van de oorlog voor de enkele duizenden Joden die zich nog in Warschau bevonden. Dit boek - een buitengewoon verslag van moed en volharding - bevat de oorlogsmemoires van Rotem, voorzien van origineel fotomateriaal.