Toen keizerin Catharina de Grote in 1796 in Sint Petersburg overleed, verloor de wereld de meest bewonderde vorstin van Europa. Geboren als de onbekende prinses Sophie van onbeduidend Duits vorstendom, kreeg haar leven een onvermoede wending door haar huwelijk met Peter III, de zo ongelukkige erfgenaam van de Russische troon. Aanvankelijk werd zij gebrandmerkt als usurpator en moordenaar toen zij in 1762 de macht overnam van haar schlemielige echtgenoot. Maar Catharina overleefde de opvolgingscrisis en werd geleidelijk aan algemeen beschouwd als de rechtmatige keizerin van het reusachtige tsarenrijk. Gedurende haar regeringsperiode werd Rusland een van de grote mogendheden in het Europees machtenspel. Catharina was een intelligente, hardwerkende vrouw met vastomlijnde ideeen en een charismatische persoonlijkheid. Legendarisch werd zij ook dankzij haar twaalf opeenvolgende minnaars, telkens jonger in leeftijd. Aangezien zij veel macht bezat, oogstte Catharina naast bewondering ook hoon en afgunst. Al deze aspecten van het leven aan het keizerlijke hof worden uitgebreid beschreven.