Toen keizerin Catharina de Grote in 1796 in Sint Petersburg
overleed, verloor de wereld de meest bewonderde vorstin
van Europa. Geboren als de onbekende prinses Sophie
van onbeduidend Duits vorstendom, kreeg haar leven
een onvermoede wending door haar huwelijk met Peter III,
de zo ongelukkige erfgenaam van de Russische troon.
Aanvankelijk werd zij gebrandmerkt als usurpator en moordenaar
toen zij in 1762 de macht overnam van haar schlemielige
echtgenoot. Maar Catharina overleefde de opvolgingscrisis en
werd geleidelijk aan algemeen beschouwd als de rechtmatige
keizerin van het reusachtige tsarenrijk. Gedurende haar
regeringsperiode werd Rusland een van de grote mogendheden
in het Europees machtenspel.
Catharina was een intelligente, hardwerkende vrouw met
vastomlijnde ideeën en een charismatische persoonlijkheid.
Legendarisch werd zij ook dankzij haar twaalf opeenvolgende
minnaars, telkens jonger in leeftijd. Aangezien zij veel macht
bezat, oogstte Catharina naast bewondering ook hoon en
afgunst. Al deze aspecten van het leven aan het keizerlijke hof
worden uitgebreid beschreven.