Ik heet Saad Saad, wat in het Arabisch “Hoop Hoop” betekent, en in het Engels “Triest Triest”.’ Om de chaos van Bagdad te ontvluchten begeeft Saad zich op weg naar Europa, naar de vrijheid, naar een toekomst.Maar het is niet eenvoudig om grenzen over te steken zonder een dinar op zak. Het valt niet mee om net als Odysseus stormen te trotseren, schipbreuken te overleven, te ontkomen aan opiumhandelaren, doof te blijven voor het gezang van sirenen in de gedaante van rockzangeressen, te ontsnappen aan de wreedheden van een cyclopische gevangenisbewaarder of zich te ontrukken aan het betoverende minnespel van een Siciliaanse calypso.Saads enkele reis gaat gepaard met gewelddadige, komische en tragische gebeurtenissen. In een relaas van avonturen en beproevingen, afgewisseld door gesprekken met een liefdevolle vader die in zijn herinnering voortleeft, schetst deze roman de exodus van een van de miljoenen mensen die vandaag de dag op zoek zijn naar een plek op aarde: een illegaal. Met evenveel passie als compassie vertelt Eric-Emmanuel Schmitt een hedendaags schelmenepos waarin hij fundamentele vragen stelt over het menselijke bestaan. Vormen grenzen een bastion voor onze identiteit of zijn ze het laatste bolwerk van onze illusies?