In gefingeerde brieven aan Mozart beschrijft Eric-Emmanuel Schmitt op subtiele en heldere wijze hoe de componist zijn leven heeft veranderd. Hoe diens muziek hem in zijn moeilijke puberjaren heeft geholpen en zelfs op een beslissend moment heeft behoed voor een poging om zich het leven te benemen. Hoe Mozart hem daarna door de jaren heen tot troost en steun is geweest, hoe zijn klanken - variërend van Die Zauberflöte en Le nozze di Figaro tot klarinet-, piano- en vioolconcerten, kamer- en kerkmuziek - hem domweg hebben geleerd om gelukkig te zijn.