In een dwangbuis lag Malko strak op het bed vastgebonden. Op zijn gezicht was een vreemd apparaat geplaatst: een kap van soepel leer bedekte zijn neus en mond, kleine gaatjes lieten zuurstof toe. Hij haalde diep adem. De scherpe, ijskoude prikkeling van de cocaïne drong in zijn neusgaten. Ze waren bezig hem met drugs om te brengen. Hem wetenschappelijk te doden.