"Moeten basisschoolkinderen alle hoofdsteden kennen?
Misschien niet, misschien moeten ze vooral weten waar ze dit kunnen vinden.
Moeten kinderen feiten en jaartallen uit het hoofd kennen?
Misschien niet, maar het zou toch vreemd zijn als kinderen van twaalf jaar geen idee hebben waar en wanneer de tweede wereldoorlog zich afspeelde.

Onderwijs is niet simpelweg de overdracht van kennis, maar ook niet géén overdracht van kennis. Goed onderwijs begeeft zich in een spanningsveld van weten en (nog) niet weten, van overdragen en overlaten, van initiatief nemen en autonomie verlenen.

Ervaringsgericht onderwijs kreeg als eerste onderwijs-concept greep op deze processen. Het richt zich op een hoog welbevinden en een hoge betrokkenheid van alle actoren die actief zijn in deze onderwijsprocessen. Dit boek gaat over hoe ervaringsgericht onderwijs in elkaar zit, welk pedagogisch concept het verrekent en wat de plaats is van alle actoren binnen het onderwijsproces."