In combinatie met zijn twee schilderende
broers is Willem Maris (1844- 1910)
een populair onderwerp geweest van
tentoonstellingen en publicaties. Solo is zijn
werk echter tot nu nooit voor het voetlicht
gebracht. Deze vlotte, overzichtelijke
publicatie beschrijft de ontwikkeling van een
jonge talent tot een van de belangrijkste en
meest productieve vertegenwoordigers van
de Haagse School. Net als zijn collega's koos
Maris een specialisme dat hij zijn hele leven
trouw bleef. Hij schilderde voornamelijk
'koeien aan een plas' en 'eenden aan de
slootkant', maar behaalde er in binnen- en
buitenland veel succes mee. Zijn uit brede,
impressionistische verfstreken opgebouwde
schilderijen lijken te vibreren van licht. Zelf
zei hij daarover: 'Ik schilder geen koeien,
maar lichteff ecten.'
Er wordt in de vormgeving op illustratieve
wijze aandacht gegeven aan hoe Maris' werk
werd ontvangen en aan het contemporaine
taalgebruik in de beschrijvingen van zijn
schilderijen. Dit alles plaatst zowel Maris
als de negentiende-eeuwse kunstwereld in
context.