‘Dat Arthur Rimbaud de poëzie opgaf, heeft meer mensen voor langere tijd in verwarring gebracht dan het uit elkaar gaan van de Beatles.’

‘Hij stonk naar genie’, luidde het oordeel van een tijdgenoot over Arthur Rimbaud. De jonge Rimbaud, onvoorspelbaar en onhandelbaar, verscheen aan het firmament van de Franse negentiende-eeuwse literaire wereld als een komeet, en verdween even snel weer. Na zijn beruchte liefdesaffaire met de oudere dichter Verlaine, die eindigde in een Brusselse hotelkamer, zwoer de rebelse dichter de literatuur af en hij begon een zwervend bestaan.

In zijn Rimbaud schetst de biograaf Graham Robb een briljant portret van dit ongrijpbare genie en hij volgt hem in zijn vele gedaantewisselingen: van de adolescente hemelbestormer via de huursoldaat in dienst van het Nederlands leger op Java tot de norse handelsreiziger in donker Afrika.

Rimbaud is een adembenemende biografische reis over drie continenten en langs verschillende identiteiten. Doordat hij de jonge dichter de kans geeft om volwassen te worden, werpt Robb een heel nieuw licht op diens door biografen veronachtzaamde laatste jaren. Hij zet zo een Rimbaud neer die de nieuwe eeuw evenveel te zeggen heeft als de oude.