Europa is de herinnering aan Europa. Iedere generatie schrijft de geschiedenis van Europa opnieuw, omdat iedere generatie antwoorden op nieuwe vragen zoekt.

Dat wil niet zeggen dat de oude vragen en de oude antwoorden er niet meer toe doen. Het Europa van vandaag is hypermodern, volgens sommigen postmodern en toch nemen de oude Grieken maar geen afscheid. Europa is modern en antiek tegelijk.

Siep Stuurman presenteert een nieuwe en fascinerende kijk op de geschiedenis van Europa. De staatsvorming vanaf de ineenstorting van het rijk van Karel de Grote tot aan de huidige tijd passeert de revue, en Stuurman bespreekt de pogingen om de patronen in dat proces te verklaren. Het tweede essay behandelt de canon van de geschiedenis van de vrijheid. Is dat, na de moderne en postmoderne kritiek, nog een houdbare constructie? Het derde graaft het vergeten gedachtengoed van de Franse feministische Cartesiaan François Poulain de la Barre op. Blijkbaar speelt in de ontwikkeling van de Europese cultuur niet alleen de herinnering, maar ook het vergeten een grote rol.