De hoofdfiguur in het boek, Hans Castorp, bezoekt aan het begin de roman zijn neef in een sanatorium. Ook hij bespeurt een lichte longaandoening en hij blijft: zeven jaar lang. Hij valt ten prooi aan de van het leven 'daarbeneden' afgesneden sanatoriumsfeer, waarin fysieke indolentie gepaard gaat met een intens spiritueel, intellectueel, artistiek en zinnelijk beleven van dingen en gedachten.
Thomas Mann geeft schitterende portretteringen: van de artsen Behrens en Krokowski, van de Italiaanse vooruitgangsideoloog Settembrini en van zijn sinistere, reactionaire tegenstander Naphta. Maar boven allen uit rijst de figuur van de Hollander Peeperkorn, voor wie Gerhart Hauptmann model stond. Een van de meest onvergetelijke vrouwen in het boek - dat zoveel erotische problematie en intrige biedt - is madame Chaucat, die een betoverende invloed uitoefent op Hans Castorp.

Voor dit boek in het bijzonder ontving Thomas Mann in 1929 de Nobelprijs.