In de autobiografische roman Sproetenkoppen ontrafelt Hugo Hamilton de bizarre geschiedenis van een Iers-Duitse familie. Hoofdpersoon is het kleine jongetje Johannes. Zijn moeder is van Duitse afkomst en gaat gebukt onder een afschuwelijk oorlogsverleden. Zijn vader is een Ierse nationalist die het zelfs zijn eigen vader kwalijk neemt dat hij Brits is. Hij wil dat zijn kinderen Iers spreken, terwijl hun moeder Duits met hen praat. Zelf wil Johannes gewoon Engels praten, net als de kinderen die hem door de straten achterna- zitten. Want Johannes is niet als de andere kinderen; hij draagt Lederhosen naar school en wordt door zijn klasgenootjes als een kleine Eichmann- op het strand terechtgesteld.

Tegen de achtergrond van de vaak tragikomische gebeurtenissen vertelt Hamilton in een prachtig ingetogen stijl het verhaal van de worsteling van deze familie met het verdriet en de onmacht. Gespeend van valse nostalgie rekent hij genadeloos af met het sentimentele clichébeeld van het Ierland van de twintigste eeuw.

Roman