'Bij de douane in Kabul werd Mesjtsjerjakov niet tegengehouden, hij mocht het vliegtuig in. Hij vloog weg met achterlating van zijn dagboeken. Maar hij herinnerde zich alles. De namen van de mensen, de steden, de bergen, de dorpen, de kleur van de voorjaarssteppe, de geur van stof; zo wilde hij zijn boek ook noemen, de wegen verdronken daar in het stof, alles was doordrenkt van stof: de kleren, de tenten, de bomen, en na een onverwachte plensbui hing er een onbeschrijflijk verfijnd aroma.' Afghanistan was tien jaar lang Ruslands eigen Vietnam. Oleg Jermakov schrijft er als eerste over. Verhalen over de alledaagse werkelijkheid van een zinloze oorlog.