De auteur, hoogleraar in de geschiedenis van de natuurwetenschappen aan de Rijksuniversiteit te Utrecht en aan de Vrije Universiteit te Amsterdam, beschrijft de periode van de romantische natuuronderzoekers die de wereld als één levend geheel zagen en die alle verschijnselen onder één noemer probeerden te brengen. Vooral in Duitsland staat de natuurwetenschap in de eerste helft van de 19e eeuw sterk onder invloed van de romantische natuurwetenschap. De auteur beschrijft de werkwijze van de romantische natuurwetenschappers naar de verschillende disciplines. Aan het romantisch natuuronderzoek in Nederland wordt nadrukkelijk aandacht besteed. Het boek sluit af met een beschouwing over de reacties van natuurwetenschappers. In dit laatste hoofdstuk en in zijn conclusie stelt de auteur zich zeer terughoudend op in de formulering van zijn eigen waardering. Hoe het romantisch natuuronderzoek betekenis kan hebben voor vandaag en morgen blijkt feitelijk onbesproken. Het boek is goed leesbaar.