Persoonlijke, poëtische teksten over rouw, spiritualiteit maar ook wat de actualiteit met ons doet.

‘Schrijven hoort bij mijn leven. Schrijven zet mijn dag even stil. Als ik schrijf, reis ik naar binnen. Door ervaringen te delen hoop ik herkenning en erkenning aan te reiken.’

Marinus van den Berg staat betrokken in het leven: dicht op de actualiteit, geëngageerd en vooral dicht bij mensen. Elke dag schrijft hij over zijn leven en over wat hem bezighoudt. In Dicht op de dag maakt hij de lezer voor het eerst deelgenoot van zijn spiritueel dagboek. Het bevat boeiende reflecties over de betekenis van kerk en traditie, maar ook over hoe wij aandachtig met elkaar kunnen omgaan.

Indringend zijn de teksten over afscheid nemen, verlies en rouw. Dit thema krijgt voor Van den Berg een bijzondere urgentie als zijn jongste zus komt te overlijden. Steeds weer verkrijgen persoonlijke observaties tijdens het schrijven universele zeggingskracht.