Het is de eerste trainingsdag van een nieuw voetbaljaar. Alle voetballers en begeleiders zijn aanwezig. Morten Olsen neemt het woord. Zijn Belgisch-Duits-Deense tongval past goed in de smeltkroes van nationaliteiten om hem heen. Het is hem niet ontgaan dat de publieke opinie geen vertrouwen heeft in de terugkeer van Ajax in de top. 'Wij zijn hier bij elkaar om aan te tonen dat men zich vergist', zegt de trainer, die vervolgens zijn jongens uitnodigt om op het succes in het nieuwe seizoen te drinken.
Champagne op de eerste trainingsdag. Er wordt gelachen en geklonken.
Het seizoen 1997 - 1998 is begonnen.
Er was veel te genieten. Danny Blind excelleerde als aanvoerder, Edwin van der Sar liet zich als de beste zien, Shota Arveladze en Ole Tobiasen groeiden uit tot revelaties, de gebroeders De Boer toonden hun onmisbaarheid. Zij en al die andere Ajacieden zorgden met hun eigen capaciteiten voor de collectieve topprestatie. Het minieme aantal doelpunten tegen en de 112 gemaakte doelpunten betekende een verdubbeling van de productie van het vorige seizoen.
De slotconclusie kan zich alleen uiten in superlatieven. Onder aanvoering van de gedreven Morten OLsen, met inzet van alle krachten, is er van die smeltkroes van nationaliteiten, die op de eerste trainingsdag van het seizoen in het spelershome bijeenkwamen, een technisch- en sociaal homogeen team gebouwd. Landskampioen en bekerwinnaar. Het was een schitterend en onvergetelijk seizoen.