Ze rennen, ze vliegen, ze springen in het niets. De blinde vreugde is onbeteugeld. Ze schreeuwen, ze gillen, ze krijsen. De emoties zoeken een uitweg. Maar is die er, in de zwoele Weense nacht? En moet die er zijn, voor de spetterende blijdschap die de harten van de voetballers laat overstromen met een nooit ervaren gevoel en die de supporters laat snakken naar de wetenschap dat het wáár is? Dat Ajax de Europa Cup heeft gewonnen. Het is waar. Ajax won de Champions League. Danny Blind tilde de Europa Cup omhoog. En na hem al die andere Ajax-helden. Het was geen droom, het was werkelijkheid, de apotheose van een onvergelijkbaar seizoen. Een seizoen van superlatieven dat in augustus 1994 begon met de verovering van de Supercup. Ongeslagen in de competitie, ongeslagen in de Champions League, de beste van Europa!