Niet iedereen leert van gemaakte fouten. In plaats daarvan ontkent men een fout gemaakt te hebben, legt de schuld bij een ander of gelooft dat het toeval heeft meegespeeld.

We zitten echter zo in elkaar dat we in bepaalde omstandigheden fouten zullen blijven maken. Vooral de neurobiologie en de cognitieve psychologie hebben de laatste jaren geholpen meer zich te krijgen op de manier waarop onze hersenen werken. Er is meer bekend geworden over de processen die er verantwoordelijk voor zijn dat we dag in dag uit fouten maken met meestal kleine en soms heel grote gevolgen. Die nieuwe kennis kan ons helpen anders met fouten om te gaan en de kans op herhaling te verkleinen. Dit boek helpt een beter zicht te krijgen op de menselijke eigenschappen die voor veel fouten, maar ook voor de superieure prestaties verantwoordelijk zijn. Door te accepteren dat het maken van bepaalde fouten vaak met gewoon menselijk gedrag te maken heeft, kunnen we de aandacht richten op de vraag hoe we ons tegen die fouten of de gevolgen ervan kunnen beschermen.

Het leren van fouten begint met ze te zien. Durven anderen ons daar nog op te wijzen en willen ze dat? Hoe te reageren als anderen in de verdediging gaan? Welke methodes zijn aan te bevelen bij het analyseren van fouten? De adviezen op dit gebied kunt u zowel thuis, in verenigingen als op het werk gebruiken. Er wordt daarbij ingegaan op deze processen bij het individu, in relaties met een andere persoon en in een groep. Zo kan een groep het gevoel ontwikkelen onfeilbaar te zijn, waardoor het bespreekbaar krijgen van gemaakte fouten extra inspanning vergt.

Fouten in organisaties kosten veel tijd en geld, maar zorgen ook voor veel ongevallen. In het laatste hoofdstuk wordt aangegeven hoe een blameercultuur in een leercultuur kan worden omgezet, zodat fouten minder of niet herhaald gaan worden. Bij het theorieboek Leren van fouten hoort het Werkboek foutenmanagement.