Aan het begin van de vijfde eeuw zet Hypatius met een aantal monniken een kloostergemeenschap op. Hij wordt een pionier voor het gebied rondom de hoofdstad Constantinopel. Kerkelijke en keizerlijke autoriteiten bezien met zorg de invloed die uitgaat van het klooster Rufinianae aan de overzijde van de Bosperus. Dorpelingen en paleisbewoners vinden heil en inspiratie in de ascetische levenswijze van de stichter en zijn metgezellen. Vijftig jaar na de kloosterstichting beschrijft een leerling het leven van Hypatius met het voorbeeld voor ogen van Athanasius' levensbeschrijving van Antonius, de eerste beroemde woestijnheilige. De tekst geeft een levendig beeld van de toenmalige ascetische praktijken naast tal van cultuurhistorische bijzonderheden.