Na een etentje met uitgevers en schrijvers ontvangt Hélène een sms'je van haar getrouwde minnaar: 'Ik mis je.' Vanuit haar hotelbed belt ze hem terug. In gedachten hoort ze hem zeggen dat hij besloten heeft zijn vrouw te verlaten. Maar de werkelijkheid is wreed: als Hélène hem vertelt dat ze die middag een uitgever heeft afgewimpeld, lacht hij alleen maar. Hélène is geschokt en beseft dan, in haar kille hotelkamer, in het holst van de nacht, dat hij nooit voor haar zal kiezen en dat ze niets meer te verliezen heeft. Dit is het moment om haar hart te volgen. Ze loopt het hotel uit, het donkere bos in, terwijl om haar heen de geweerschoten van jagers weerklinken.

Véronique Olmi weet wederom op een verrassend verfijnde en bijna poëtische wijze twaalf uur uit het leven van een vrouw vast te leggen, waarbij haar intiemste gedachten en herinneringen indringend tot leven komen.


'Een meesterlijke verkenning van het vrouwelijke universum.' – Le Figaro Littéraire

'Haar passie is een prachtig verhaal over een gebrek aan liefde.' – Les Livres