Bullet Tillerman doet aan hardlopen. En dat is dan zwak uitgedrukt. Lopen is zijn manier van leven, van overleven. Hij is weliswaar lid van het schoolteam, maar distantieert zich daarvan zoveel mogelijk. Bullet heeft namelijk niet veel met mensen op, en met zwarte mensen nog minder. Bullets school is nog maar kort een gemengde school.
Het is de tijd van de geforceerde integratie in Amerika. Hardlopen dus. In z'n eentje. Dat is duidelijk, helder en het helpt hem zijn weg in dit leven te banen. Als de oude pa Tillerman hem kapittelt en vernedert, gaat hij het veld in. Als zijn moeder, op wie hij zeer gesteld is, hem emotioneel op een afstand houdt, gaat hij het veld in. Toch is er iets aan het veranderen in Bullet. Langzaamaan krijgt hij de behoefte zich niet langer ver van andere mensen te houden, maar toenadering te zoeken. Zelfs tot een zwarte jongen als Tamer Shipp. Vrienden zullen ze nooit worden, maar respect krijgt Bullet wel voor die rustige, intelligente en vasthoudende lange jongen, die uit hetzelfde hout gesneden blijkt te zijn als hijzelf.

CynthiaVoigt (Boston, 1942) woonde met hoor man, haar zoon en dochter lang in Annapolis, vlak bij de Chesapeakebaai, in 'Tillermanland' dus. Nu woont ze met haar gezin in Maine, aan de noordoostkust van de Verenigde Staten, waar ze als vanouds Engelse literatuur doceert en... schrijft.