‘Ik ben negen en diep beledigd.’ Zo luidt de eerste zin van De koningin van Sheba, de nieuwe roman van Monika van Paemel. Hoewel de hoofdpersoon, de kleine Ciska van Puynbroeckx, zich geen kind meer voelt, nemen haar ooms, tussen wie ze opgroeit, haar zelden serieus. Voor hen is ze vlees noch vis, een meisje dat nog lang geen vrouw is. Gelukkig zijn er de voedstermoeder en de meester van de jongensschool, die al Ciska’s vragen beantwoorden - over haar ouders, over God en de taal, over de mensen en de dieren. Maar ook zij kunnen haar niet behoeden voor de gevolgen van de oorlog, voor de misverstanden van de liefde en voor het verdriet dat met het inzicht komt. En ook voor hen blijft Ciska eerst en vooral een Van Puynbroeckx: een dwarskop, even eigenzinnig als eigenwijs, die zich op eigen kracht een weg door het leven baant.