In zijn herdichting van de psalmen (De Psalmen, 2003) liet Lloyd Haft zien hoe een eerbiedwaardige tekst indringend actueel kan zijn. In Deze poelen, deze geest beluistert hij zijn eerbiedwaardige persoonlijke herinneringen aan een leven in drie werelddelen.
Of het nu woorden van dierbare dichters zijn, de kreet van een vogel tweeënvijftig jaar geleden in Amerika of een tai chi-oefening vorige maand in Taiwan - voor Haft heeft alles een blijvend nieuwe betekenis. En juist in het door hem geliefde Nederlands krijgt het oude vaak een verrassend nieuwe zin. 'Geest' is iets in je hoofd of in de Bijbel, maar ook de grond onder je voeten in Oegstgeest. 'Poel' is een oude naam van de hel, maar ook het water waarlangs je gistermiddag een wandeling maakte. Hoe mooi de oude spreuken en oude tijden ook waren, nergens is het laatste woord over gezegd. Want:

Niet op oud behang,
niet op bladder of wand
is aangegeven onze,

déze komst.