In Het afscheid van de literatuur constateert William Marx dat de literatuur geen rol van betekenis meer speelt in het maatschappelijke debat. In het onderwijs is de literatuur gemarginaliseerd en ook op de televisie wordter nauwelijks nog tijd voor gemaakt. De schrijver-als-rolmodel heeft het veld moeten ruimen voor de filmster en het popidool.Marx zoekt de verklaring nu eens niet in de oprukkende beeldcultuur en de intellectuelevervlakking van de zapgeneratie,maar dwingt schrijvers tot een gewetensonderzoek:hij laat zien dat de Europese literatuur sinds de achttiende eeuw een radicaletransformatie heeft ondergaan, en dat de ontwaarding daarvan het directe gevolg is.