Brent hoorde een vreemd geluid. Alsof er takjes braken, van die droge takken die breken als iemand erop gaat staan. 'Ben jij dat, Kevin?' Plotseling trok er een streep bleek maanlicht over hem heen. Brent keek omhoog en hij kon de maan nu zien door een gat in de bewolking. Het gelige gevaarte stond hoog aan de hemel en bescheen een steeds groter stuk van het moeras. En toen begon ook het verschrikkelijke gehuil weer. Het was een monsterlijke kreet, zo hard, zo dichtbij! Brent deed zijn handen voor zijn oren.