Is het idee van een leven na de dood slechts fantasie of is het een realiteit? Deze vraag staat centraal in Het raadsel van de onsterfelijke ziel. De ‘officiële’ wetenschap huldigt het standpunt, dat alleen de stoffelijke wereld werkelijk is en dat geestelijke verschijnselen, zoals denken en bewustzijn, voortkomen uit onze hersenen. Deze hypothese leek in de 18e en 19e eeuw nog plausibel, maar mede sinds de ontwikkeling van de kwantumfysica in de 20e eeuw is ze volledig achterhaald. Zoals alle cultuur het product is van de menselijke geest, zo komt de natuur inclusief alle levensvormen voort uit een Universele Geest. ‘Het lagere komt voort uit het hogere en niet andersom,’ zo betoogt auteur Frans Erwich. De fictie dat leven wordt bepaald door de inerte materie, maakt dat mensen gaan twijfelen aan de zin van hun leven. ‘De dood zou immers een definitief einde zijn. De mens heeft echter een onstoffelijke ziel die gebruik maakt van het lichaam, zoals een chauffeur die zijn auto bestuurt en na de dood verlaten we ‘die auto’ om terug te keren naar de geestelijke wereld. Zodra zich een geschikte gelegenheid voordoet, kunnen we tijdens een nieuw fysiek bestaan onze geestelijke ontwikkeling voortzetten en fouten uit eerdere levens te corrigeren.’ Ons einddoel is volgens de auteur het bereiken van een zo hoog geestelijk niveau, dat reïncarnatie niet langer nodig is. In dit boek worden de opvattingen van verscheidene religies en spirituele tradities over leven na de dood besproken als mede nieuwe ontdekkingen van modern wetenschappelijk onderzoek op dit gebied.