In deze verhalenbundel laat Simon Soesan zien dat vriendschap en verbondenheid tussen Joden, Arabieren, Moslims en Christenen wel degelijk mogelijk is. Volgens Soesan, zelf Jood én overtuigd van de gelijkheid van mensen, wordt iemand in zijn land allereerst als Israëliër gezien. Pas wanneer politieke of religieuze leiders zich ermee gaan bemoeien gaat het mis. Die neemt Soesan in zijn verhalen dan ook met regelmaat en graagte op de korrel. Humoristische anekdotes wisselt hij af met serieuze verhalen. Zo vertelt hij over de nasleep van een aanslag voor het land en zijn premier, en over een strijd van opstandige bejaarden om een parkeerplaats in Tel Aviv. Over een gemoedelijke avond met vrienden, koffi e en baklava in de tuin, en over een feest in Oemm El Fachm, waar de jarige vraagt waar zijn cadeau blijft.